just fight with me!

eğer karnında aşktan değil de öfken yüzünden kelebekler takla atıyorsa, söylenememiş cümleler yüzünden huysuz bir canavar gibi davranmaya başladıysan ve apartman önündeki kediler dahi seni görünce "geldi yine deli,gaçınn laan" diyorsa, " şerefsizim bir cinnet her şeyi halleder!" diyip gücünü topla ve esaslı bir kavganın tadını çıkar o değer verdiğin insanla. 


sonrasında ilişkinizin durumuna/türüne göre kendini hararetli bir sevişmenin ortasında ya da ne yesek yaa diye menüye bakarken ya da sadece aptal gibi gülerken ya da "tamam" diyerek o düğümü çözmüş olmanın verdiği hafiflikle arkanı dönüp giderken ya da dövme koltuğunda ciyaklarken bulabilirsin!  


hepsini hayatının çeşitli dönemlerinde yaşamış (ve yine yaşayacak) biri olarak söyleyebilirim ki en güzeli sonunda yeniden kedilerin gelip kendini sevdirdiği, aurasından pembe ışıklar saçan bir insan olabilmek. bir sonraki savaşa kadar! :)

acıyı kolunu mıncırarak unutmaya çalışan marlene

        ilk dövme deneyimi gibi müthiş bişeyi eski sevgilisi, daimi dostu marlene insanı ile paylaşan mukan 


p.s: bilek içi ve renkli dövme bir araya gelince ne kadar acitiyür cidden unutmuşum. cildi narin bir tipitip olduğum için (yine) gözümden yaş, yıldızlardan kan fışkırdı diyorum o kadar yani ahaha. 
p.s: 2.5 yıl taşıdığım o ne idüğü belirsiz dövmemden beni kurtardığı için Gökçe'ye teşekkürler ;)