do it again!

^^ geçen postta yarım kalan fotoğrafını koyup "ben bunu bugün bitiririim yeaa" diye bikbiklendiğim puzzle afedersiniz bu cümlemi alıp burnuma burnuma soktu.o son kalan parçaları bin kere dene-sök yaparken aylardır sinsi bir uykuda olan fıtığıma can geldi resmen.üzerine abanmaktan helak olan yemek masası da gıcırdamaya başlayınca pazıl halısını alıp evin türlü yerlerinde gezindim.çölde kalan kutup ayısı misali bi o yana dön, "karanlık oldu göremiyorum rengini bu yana dön" diye diye bitti en sonunda canına yandığımının pazılcanı. bi heves gidip İkeağğ'dan da çerçevesini alınca salon duvarında şu şekil poz kesmeye başladı:

tabii İkea'da ortam ambiyansında beğendiğim kırmızı çerçeve eve gelip de gözüme batınca mutfakta çekmeceden bulduğum elektrik bandı denilen siyah bantla şöyle bi döndüm çevresini, al sana tasarım çerçeve ahahaah


^^ sevgili bulunca arkadaşlarını terkeden minnoş kız misali, gözüm blogu falan görmez oldu bu pazıllar yüzünden. bi de dövme sevdası gibi yayılıyor kana çaktırmadan yahu.ilkinin hepsini sanki tek başıma bitirmişim gibi,öyle de bi gururla, fıtığımı tutarak duvara bakarken aklımda başka bir pazıla başlamak yoktu.ne zaman Ykm'ye gittik, bi anda parfüm koklarken hop sahne değişti bi baktım pazıl bölümündeyiz mukancanla. hayır o değil adam tambi hırslı çıktı! 2000 parça olanları gösterip duruyor bense savaştan çıkan yorgun kral gibiyim, 75 parçalık Türkiye haritasını kesiyorum, parça büyüklükleri kafam kadar rahat rahat yaparım diye.baktım kaçış yok "eh iyi madem bu sefer de yağlı boya tablosu gibi alalım, perdeye uyar" diye resmen ayılık yapınca uzaktan bizi diziymişiz gibi izleyen ve gülen görevli bağyan gelip olaya el attı, yine Educa alacakken Anatolian marka aldırdı kanımıza girip.(evet salon perdesine de uyuyor ahah) yeni gözdemiz şöyle bişey:

^^ eve gelince bi heyecan pazılı masaya döküp kurcalamaya başladık. tabi önce "aaa! oo! uu!" olan sesler sırayla "haa..hum...hass.."'a döndü. yerde buldukları garip nesneye bakan iki cro magnon gibi karşılıklı kafa kaşıyarak bina renklerine göre ayırdık parçaları.bitince diğeri gibi görünür mü bilemiyorum ama Anatolian'nın parça kesimi-kalitesinden hoşlanmadım ben. meeh! daha da almam lakin Educa bebeğimsin,ilk göz ağrımsın.

                              yavrucanın ilk günü, masa üzerinde ürkek ve yalnız.

^^ mevsim geçişi mi, tamamen kendi denyoluğu mu bilemiyorum ama her banyo sonrasında başımdan bir yastık dolduracak kadar saç azalmaya başlayınca, gaza gelip "kafasına türlü yağları sürüp boneyle 2 saat takılan kadınlar"dan oldum ben de. aldığım ürüne bakılırsa içinde bi ben eksiğim ama o bakım yağını kafadan çıkarmak için 3 kere şampuan yapınca -şampuan botaniksel de olsa- ne kadar yarar sağlayacak bilemedim.bi de zencefil-portakal kabugu rendesi formülü var denemek istediğim,blogu kadın gününe çevirmişken yazayım dedim.

^^ bugün braketlerimin takılışının 5.ayı. aynaya bakınca eşşek gibi sırıtıyorum çünkü beni bile şaşırtarak bu kısa sürede dümdüz oldu tipsizler. dünkü kontrolde de sevinçten ağzım kulaklarımda "böyle hızlı giderse ohoo hemen de çıkar ki teller" diye salakça el çırpıp sevinirken doktorum her zamanki ciddiyeti ile "iyi gidiyorsun ama daha yolumuz var" diyince boğazıma dizildi sevincim. zalım kadın! hepsi böyle bu doktorların, bi kere de "he öyle olmuş" diyin azıcık sevinelim lan!

bu hafta bağıra çağıra söyleyerek komşuları çıldırttığım şarkıyı da paylaşayım tam olsun:



 
kisses.