su hayattır lan! (L)

yeni yetme genç kız heyecanımı mazur görün, unutup unutup 2 gündür musluğu açtıkça gözümde yaşlar birikti akmayan su yerine. ne büyük bir hayal kırıklığıdır yarebbim bu!! mutfağa gidip elindeki kahvaltı tabağını sudan geçirip makinaya koymak istersin,elin musluğa uzanır veee aklına 2 dakika önce bir heves kontrol ettiğin gelir.
çıtıırınkk..şırannkkkk....yıkılan hayaller! aylarca netten yazdıklarını vışşşşş tepkisiyle okuduğun,yazışıp fingirdediğin ve en sonunda buluşmaya karar verdiğin adamın reeel layf dediğimiz ortamda 3 kelimeyi bir araya getirip konuşamayan "aanaaa ebelekmiş lan bu" dediğin insan tipi çıkması gibi , yok, hatta daha beter! adama kıçını dönüp gidersin de elinde pis tabakla kalı kalıvermek bok gibi be. (cıkkss, ben net aleminde kimsenin yazdıgına ettiğine vışşşş demedim,diyemedim şu ana kadar hiç, bu short story belongs to one of my friend)

susuz kalmak beni ciddi ciddi bunalıma sokabilen bir şey itiraf ediyorum.yani aşksız kalırsın; filmdir,arkadaştır, kariyer gazlanmasıdır, mıncırcak kedidir idare edersin bir süre, parasız kalırsın; vitrinlere bakmadan yürümeye çalışıp, evde sağlıklı beslenirsin ya da zaten battım lan diyip daha çok alışveriş yaparsın o da bi şekil hallolur ve fekattt susuz kalmak , ıhıh.. öğrenci olup evi 2 kişiyle paylaştıgım dönemde,vizelerin finallerin vızır vızır işlediği zamanlar da dahi mutfakta pis bir tencere bırakmayan, tezgah üzerinde pis bulaşık görünce kaşı gözü seyirmeye başlayan garip bir insanım ben. her gün balkondan yarıya kadar sarkıp pata pat halı çırpan, tozlara tahammül edemeyen ya da ütüsüz örtü sermeyen titizciklerden değilim ama kırıntı ve pis bulaşık beni benden alıyor. ( yemek yedikten sonra arkasından 3 insan daha doyuracak kadar kırıntı bırakan insanı misafir demem, sevdicek demem tekme tokat atarım kapının önüne, psikopat kırıntı teyzeyim ben!!!)

hah yani diyeceğim şudur ki; her daim önüme çıkan "suyumuzu koruyalım", "suyumuza sahip çıkalım, idareli olalım" gibi sloganlara pek önem vermeyen ben, bu akşam dalgınlıkla açtıgım musluktan su akınca , kapı önünde bir çift christian loubotin bulmuş gibi sevinç çığlıkları içinde mutfağa koşup dünden kalan pis bulaşıklara daldığımda "bilinçli insan" seviyesine bir adım daha atmıştım. kendi adıma bundan böyle banyo süremi biraz daha azaltacak,marulları can hıraş yıkamayacak ve tüm görüntü kirliliğine rağmen şişe şişe suyu depolayacağım. ee siz de bir şeyler yapıyorsunuzdur sanırım?? (çevreye duyarlı insan mode on)

huh!!

yazının ana fikriyesi : su hayatmış cidden yahu! der banyoya koşarım.

(o koku benden geliyor olabilir, kendinizden şüphelenmeyin. ya da şüphelenin ne bilim, dedikodu yapan insanlar mok mok kokuyormuş, evrüpalı bilim adamları yeni bulmuş.)