hoopp! dur orda! evet evet tam orda! lütfen bir adım daha atma. bu mesafe ikimiz için de yeterince güvenli ve huzurlu. ve ben bir süre, bir süre daha, hatta epey bir zaman daha bu şekilde kalmak istiyorum.
hayır bana nedenleri, sebepleri anlatma. unuttuğum kelimeleri (ni) arka arkaya sıralama. "ve artık sıradansın" seviyesine günler gecelerce zihnimin arka bahçesinde kazı yaparak, bazen gömerek bazen de yas tutarak ulaşmışken, yapma!
hayır bu sefer tutmaya çalışma beni. ben gerçekten iyiyim. anlamını bilmediğin iyi olma hallerindeyim. tek istediğim yine susman. sadece susup "uzaktaki"ni oynaman. elinden gelenin en iyisi hani.
kaçabildiğim anları zamanında biriktirmeliydim, ihtiyacım oldugunda cebimden çıkartıp ortadan kaybolurdum. ama hayır, çoğu şey gibi bunları da tüketmişim keyfimce. tamam ben bundan da pişman degilim. (evet al vurguyu üzerine)
şimdi ben artık sana daha önce gözlerini görmemiş biriyim. sesini duymamış, elini tutmamış. sen de benim kokumu bilmiyorsun, beni o otobüste hiç öpmedin, saçlarımdan bihabersin. ne uzun gece muhabbetleri, ne dibi gelmeyen votka ne de istanbul. artık hiç birşeyi hatırlamanın zamanı değil.
kal orda.
kristal kırılganlıgında değilim ama kal orda. bu krallıgın sınırlarını çizene kadar uykusuz kaldım, çocuklar gibi ağladım , gün ışıgından, umuttan, mutluluktan, hayallerden, her şeyden! kaçtım! ama başardım, tek hükümdar benim artık!
şimdi lütfen sessizce kal orda.
çünkü ben repliğimi çoktan unuttum bu 3 perdeli dramada.
2 isyancı:
işte böyle anlarda bir torba (abartısız) film ve şarap ile kapıda beliren dostları görünce boyunlarına atlıyorum.
fena da yapmıyorum sanki hıım?
(L);)
güzel olmuş :) yazıda bir yerlerde ben de varım ama okurken kafamda canlanan sahnede...
Yorum Gönder
isyanım VII.Henry'e!!